mei
02
1970
0

Ulrike Meinhof

Ulrike Meinhof wordt geboren op 7 oktober 1934 in de Noord-Duitse stad Oldenburg. Haar vader, een museumdirecteur, overlijdt in 1939. Haar moeder sterft in 1949 aan kanker. De veertienjarige Ulrike komt onder voogdij van een vriendin van haar moeder, Renate Riemeck. Deze historica en professor brengt Meinhof in aanraking met het socialistische en pacifistische gedachtegoed.

meinhof1Meinhof gaat onder andere filosofie en sociologie studeren, maar zij breekt haar studies vroegtijdig af. Ze raakt betrokken bij de studentenbeweging SDS en leert Klaus Rainer Röhl kennen, de uitgever van het linkse studentenblad Konkret. Meinhof treedt bij het blad in dienst; tot 1969 zal zij blijven schrijven. In 1961 trouwt zij met Röhl. Het jaar daarop krijgt het echtpaar een tweeling, Bettina en Regine. Het huwelijk loopt in 1967 echter op de klippen en een jaar later verhuist Meinhof naar West-Berlijn. Daar raakt zij in contact met Andreas Baader en Gudrun Ensslin, die zij interviewt voor Konkret. Meinhof ontwikkelt in hoog tempo sympathie voor de strijd van het tweetal en betuigt in haar artikelen steun.

Meinhof raakt actief betrokken bij de stadsguerilla wanneer zij in mei 1970meehelpt bij de gewapende bevrijding van Baader. De voormalige pacifiste heeft zich ontwikkeld tot terroriste. De Baader-Meinhof-Gruppe, de naam waaronder de RAF bekend komt te staan, is een feit. Meinhof geldt als het intellectuele fundament van de organisatie.

Ook Meinhof reist in de zomer van 1970 naar Jordanië om daar, in een Palestijns kamp, een militaire training te ondergaan. Eenmaal terug raakt zij betrokken bij een reeks misdaden. In juni 1972 wordt Meinhof opgepakt. In 1973 en 1974 gaat ook zij meedere keren in hongerstaking. Gedurende deze periode heeft zij voor het laatst contact met haar twee kinderen. Ook daarin is Ulrike Meinhof niet uniek: Gudrun Ensslin en Andreas Baader laten eveneens hun kinderen achter voor hun strijd tegen de staat.

Op 29 november 1974, een half jaar voor aanvang van het eigenlijke RAF-proces, wordt Meinhof veroordeeld tot acht jaar cel voor poging tot moord bij de bevrijding van Baader, in 1970. In december wordt Meinhof verenigd met de andere RAF-gevangenen in de Stammheim-gevangenis. Daar treedt een geestelijke verwijdering op tussen Meinhof en de overige leden, vooral Ensslin. Na vier jaar gevangenschap, waarvan drie in afzondering, houdt Meinhof het niet meer uit. In de nacht van 8 op 9 mei 1976 hangt zij zichzelf op in haar isoleercel. Hoewel direct na haar dood gespeculeerd wordt over de mogelijkheid dat zij door bewakers of geheim agenten is vermoord, wordt nooit definitief bewijs geleverd voor de complottheorieën. Ulrike Meinhof wordt op 41-jarige leeftijd begraven in de West-Berlijnse wijk Mariendorf.

meinhofmeinhof3meinhof4meinhof2

Onze sponsor Colani | Ontwerp: Oppositie 2.0 door colani.nl