jan
08
2007
1

De vage grens tussen verstoren en stalken

Overheidsstalking

De nctb coördineert een aanpak gericht op ‘verstoring’ van radicaliseringshaarden. Niet echt opvallend, maar na een paar keer doorklikken op de website van De Nationale Coördinator Terrorismebestrijding (www.nctb.nl) staat het er wel. “Radicaliseringshaarden zijn organisaties of locaties, waar bijvoorbeeld sprake is van een anti-westerse, anti-
integratieve opstelling en/of niet-transparante financiële situatie.
Soms biedt de strafrechtelijke weg onvoldoende soelaas. In dat geval wordt door de verschillende betrokken overheidsinstanties
gecoördineerd en gezamenlijk opgetreden. Doel is de radicaliseringsprocessen te beteugelen”.
Waar strafrecht ‘onvoldoende soelaas’ biedt zet de Nederlandse
overheid sinds enige tijd ‘verstoring ’ in. nova bestede
op 13 oktober 2005 een uitzending aan het nieuwe verschijnsel.
nova berichtte dat het om 8 mannen zou gaan die uit kringen van de Hofstadgroep kwamen. In Amsterdam, Schiedam en Amersfoort zou onder regie van de burgemeester
worden verstoord. Het verstoren houdt in dat de politie en de gemeente op alle mogelijke manieren de betrokkenen duidelijk maken dat ze in de gaten worden gehouden. Buurtregisseurs
en politie vielen bijvoorbeeld een vrijgelaten verdachte
in Schiedam dagelijks meerdere malen lastig. Volgen Tjibbe Joustra, Nationale Coördinator Terrorismebestrijding, wordt “voor persoonsgericht verstoren gekozen als het nodig wordt geacht een persoon zodanig in de gaten te houden dat het hem of zijn omgeving duidelijk wordt dat hij onderwerp is van enigerlei overheidsoptreden, zonodig met gebruikmaking
van andere wettelijke bevoegdheden, zodat de persoon feitelijk geen rol meer zal kunnen spelen in aan terrorisme gerelateerde
zaken. Een verdere ontwikkeling van een dergelijk persoon tot bruikbare partner in terroristische activiteiten wordt daarmee voorkomen.”
Voor dergelijke ferme maatregelen (wat is de grens tussen storen en stalken) een vage omschrijving. Dat merkte ook Jolanda
W. uit Amsterdam. Op 12 augustus 2005 werd zij van haar bed gelicht door een arrestatieteam van de Amsterdamse
politie. De politie was getipt dat er ergens in een pand in Amsterdam Noord aanslagen werden voorbereid. Het was vlak voor de start van Sail en volgen Jolanda W. had de politie
te weinig tijd en moeite genomen de tip te controleren. Er werden geen explosieven gevonden en Jolanda W. werd weer vrijgelaten.
Begin oktober merkte Jolanda W. dat ze hinderlijk werd gevolgd. Ze werd regelmatig opgebeld door een agent en dagelijks hield de politie haar huis in de gaten. “Vaak stappen ze uit de auto of bellen ze aan, het is buiten alle proporties, mijn kinderen zijn doodsbang, en ik kan zelf ook nauwelijks slapen,” aldus Jolanda W.
Volgens burgemeester Cohen was het verstoren noodzakelijk omdat Jolanda W. een bedreiging vormt voor de openbare orde. Er zouden cassettebandjes met zeer radicale teksten bij haar zijn gevonden en ze had contacten met iemand die contact
heeft gehad met de Hofstadgroep.
Volgens Jolanda W. was dit alles niet waar. “Het is toch te gek voor woorden dat ze me zo achtervolgen. De politie ziet me als potentiële terrorist, puur en alleen omdat ik een hoofddoek
draag,” zei Jolanda W. in het Parool. Volgens Jolanda kwam de informatie van haar man. “Er zijn zoveel nare dingen
gebeurd met mijn ex-man. Ik had in 2002 net een nieuwe woning gekregen hier in Noord en zag dit als een veilige plek. Maar mijn ex-man kwam steeds langs. Hij verspreidde allerlei
verhalen in de buurt. Ook zei hij dat ik moslimextremist ben. Ik heb toen de politie ingeschakeld. Gelukkig kreeg hij in 2004 een straatverbod en is hij nu terug in Marokko. Na het straatverbod werd het rustiger. De kinderen en ik begonnen
ons vrijer te voelen. Ons leven kwam weer op orde. “
Om de stalking door politie en gemeente te stoppen spande Jolanda een kort geding aan. De rechtbank bepaalde dat het verstoren onmiddellijk diende te stoppen. Haar contact met iemand die weer in contact zou staan met de Hofstadgroep bleek ging niet verder dan het feit dat haar kinderen een tijdje door de man naar school gebracht werden in zijn auto. Toen Jolanda een eigen auto kreeg bracht ze haar kinderen zelf naar school en verbrak elk contact met de man. De rechtbank bepaalde
ook dat het niet ter zake doet dat ze erg gelovig is. De streng islamitische geloofsovertuiging kan alleen een bijkomende
omstandigheid vormen en mag op zichzelf geen reden tot verstoring zijn,” aldus de rechtbank.
Belangrijk is de overweging van de rechter. “Aannemelijk is dat deze maatregelen bij de ‘verstoorde’ tot grote psychische druk leiden, mede omdat het voortdurende politieoptreden ook de buurt niet kan ontgaan,” aldus het vonnis. Zo’n inbreuk
is alleen gerechtvaardigd, stelt het Europees verdrag voor de rechten van de mens, als aan een aantal voorwaarden is voldaan. Het verstoren van W. moet onder meer ‘noodzakelijk’
zijn en de gronden waarop het gebeurt, moeten ‘relevant
en toereikend’ zijn.
Jolanda W. was erg blij met de uitspraak, die de rust in haar leven terugbracht. Ook toonde ze zich verheugd voor anderen
die eventueel hetzelfde overkomt. “Zij kunnen nu ook naar de rechter stappen. Om alleen op grond van je hoofddoek
een terrorist te worden genoemd, is heel erg. Ik hoop dat ze daar in de toekomst voorzichtiger mee omspringen.”

Bron: De uitzending van NOVA
http://www.novatv.nl/index.cfm?cfid=500299&cftoken=98896648&ln=nl&fuseaction=videoaudio.details&reportage_id=3791

Written by in: Landelijke politiek,Privacy |
jan
08
2007
0

Lonsdalejongeren

Door de grote aandacht voor radicale moslimjongeren zou je bijna gaan geloven dat er geen andere extremisten in Nederland meer rond lopen. Dat is natuurlijk niet waar. Een andere groep jongeren waar extreme politieke ideeën een groeiend probleem zijn, zijn de zogenaamde “Lonsdalejongeren”, waar extreemrechtse ideeën populair zijn.

Lonsdalejongeren zijn ook bekend onder de naam “Gabbers” en worden zo genoemd omdat zij zich sinds enkele jaren vaak in kleding van het merk “Lonsdale” steken. Lang niet alle Gabbers houden er extreemrechtse ideeën op na, maar omdat een deel van deze jongeren zich wel op die manier profileert, worden Lonsdalejongeren – dus onterecht – allemaal gezien als extreemrechts.
Wat is er dan wel aan de hand? Binnen de Gabber-jeugdstijl is een deel van deze jongeren de afgelopen jaren geradicaliseerd tot rechts-extremist. Om hoeveel jongeren het hier gaat is moeilijk te zeggen, maar er wordt vanuit gegaan dat het om enkele duizenden rechts-extremistische jongeren gaat. Deze jongeren hebben weliswaar extreemrechtse ideeën, maar verschillen onderling sterk. Er zitten geharde neonazi’s tussen, maar ook meelopers of jongeren die wel wat tegen buitenlanders
in het algemeen hebben, maar niet tegen de allochtone jongeren die ze zelf kennen. Het is een groep jongeren die moeilijk over één kam te scheren is.

Zijn deze rechtsradicale jongeren problematisch? Dat hangt ervan af hoe je er naar kijkt. Je zou verwachten dat deze rechtsradicale jongeren zich massaal aansluiten bij partijen of organisaties die dezelfde ideeën hebben als zijzelf. Dat gebeurt echter nauwelijks. De bestaande partijen sluiten onvoldoende aan bij de behoefte van deze jongeren en tegelijkertijd zijn de jonge, drugsgebruikende en vaak gewelddadige jongeren zelf een risico voor de partijen.
Waar het gevaar dan wel in zit is in het geweld waar deze jongeren bij betrokken zijn. Zij blijken betrokken bij veel ernstige geweldsincidenten (brandstichtingen, mishandelingen, vechtpartijen) met een racistisch of extreemrechts karakter. Het afgelopen jaar werden er bijvoorbeeld diverse moskeeën in brand gestoken, in twee gevallen brandbommen gegooid in woonhuizen van buitenlandse gezinnen en enkele zware mishandelingen toegepast.
Wat bij al dit geweld opvalt is dat deze jongeren bijzonder vaak betrokken zijn bij massale vechtpartijen met allochtone jongeren. Vaak worden deze extreemrechtse jongeren daarbij als dader gezien, terwijl het in werkelijkheid vaak een stuk ingewikkelder ligt. Dit soort vechtpartijen zijn vaak een gevolg van opgelopen spanningen, waar vaak allerlei eerdere incidenten en scheldpartijen van twee kanten aan vooraf gingen. Een voorbeeld: een schietpartij, waarbij een Lonsdalejongere drie Marokkaanse jongens neerschoot, bleek voorafgegaan door serieuze bedreigingen door de Marokkaanse jongens. Die bedreigingen kwamen echter weer voort uit een eerdere
mishandeling van een Marokkaanse jongen door andere Lonsdalejongeren.
Al met al dragen deze radicale jongeren zichtbaar bij aan politiek geweld en aan de toename van spanningen in Nederland. Dat wordt ook erkend door de overheid. In diverse rapporten over radicalisering worden de Lonsdalejongeren als een probleemgroep genoemd. Wanneer het echter tot landelijk beleid moet komen, blijken plannen alleen gericht op de radicale moslims.
Op lokaal en regionaal niveau is er weinig lijn te ontdekken in het optreden tegen Lonsdalejongeren. De ene gemeente neemt zeer vergaande maatregels na een relatief klein incident, terwijl op andere plaatsen nauwelijks wordt gereageerd op zeer ernstige incidenten. Gebrek aan kennis over de jongeren, gebrek aan communicatie tussen gemeentes met dezelfde ervaringen en gebrek aan overleg tussen bijvoorbeeld gemeente, politie, school en jongerenwerk staan een goede inschatting en oplossing vaak in de weg.

Bron: http://www.annefrank.org/upload/downloads/lonsdale_webeditie.pdf

Written by in: Landelijke politiek |
jan
01
2007
0

Nederlandse grondwet

Hoofdstuk 1. Grondrechten

Artikel 1

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

Artikel 2

De wet regelt wie Nederlander is.
De wet regelt de toelating en de uitzetting van vreemdelingen.
Uitlevering kan slechts geschieden krachtens verdrag. Verdere voorschriften omtrent uitlevering worden bij de wet gegeven.
Ieder heeft het recht het land te verlaten, behoudens in de gevallen, bij de wet bepaald.

Artikel 3

Alle Nederlanders zijn op gelijke voet in openbare dienst benoembaar.

Artikel 4

Iedere Nederlander heeft gelijkelijk recht de leden van algemeen vertegenwoordigende organen te verkiezen alsmede tot lid van deze organen te worden verkozen, behoudens bij de wet gestelde beperkingen en uitzonderingen.

Artikel 5

Ieder heeft het recht verzoeken schriftelijk bij het bevoegd gezag in te dienen.

Artikel 6

Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
De wet kan ter zake van de uitoefening van dit recht buiten gebouwen en besloten plaatsen regels stellen ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.

Artikel 7

Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
De wet stelt regels omtrent radio en televisie. Er is geen voorafgaand toezicht op de inhoud van een radio- of televisieuitzending.
Voor het openbaren van gedachten of gevoelens door andere dan in de voorgaande leden genoemde middelen heeft niemand voorafgaand verlof nodig wegens de inhoud daarvan, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. De wet kan het geven van vertoningen toegankelijk voor personen jonger dan zestien jaar regelen ter bescherming van de goede zeden.
De voorgaande leden zijn niet van toepassing op het maken van handelsreclame.

Artikel 8

Het recht tot vereniging wordt erkend. Bij de wet kan dit recht worden beperkt in het belang van de openbare orde.

Artikel 9

Het recht tot vergadering en betoging wordt erkend, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
De wet kan regels stellen ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.

Artikel 10

Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op eerbiediging van zijn persoonlijke levenssfeer.
De wet stelt regels ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer in verband met het vastleggen en verstrekken van persoonsgegevens.
De wet stelt regels inzake de aanspraken van personen op kennisneming van over hen vastgelegde gegevens en van het gebruik dat daarvan wordt gemaakt, alsmede op verbetering van zodanige gegevens.

Artikel 11

Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op onaantastbaarheid van zijn lichaam.

Artikel 12

Het binnentreden in een woning zonder toestemming van de bewoner is alleen geoorloofd in de gevallen bij of krachtens de wet bepaald, door hen die daartoe bij of krachtens de wet zijn aangewezen.
Voor het binnentreden overeenkomstig het eerste lid zijn voorafgaande legitimatie en mededeling van het doel van het binnentreden vereist, behoudens bij de wet gestelde uitzonderingen.
Aan de bewoner wordt zo spoedig mogelijk een schriftelijk verslag van het binnentreden verstrekt. Indien het binnentreden in het belang van de nationale veiligheid of dat van de strafvordering heeft plaatsgevonden, kan volgens bij de wet te stellen regels de verstrekking van het verslag worden uitgesteld. In de bij de wet te bepalen gevallen kan de verstrekking achterwege worden gelaten, indien het belang van de nationale veiligheid zich tegen verstrekking blijvend verzet.

Artikel 13

Het briefgeheim is onschendbaar, behalve, in de gevallen bij de wet bepaald, op last van de rechter.
Het telefoon- en telegraafgeheim is onschendbaar, behalve, in de gevallen bij de wet bepaald, door of met machtiging van hen die daartoe bij de wet zijn aangewezen.

Artikel 14

Onteigening kan alleen geschieden in het algemeen belang en tegen vooraf verzekerde schadeloosstelling, een en ander naar bij of krachtens de wet te stellen voorschriften.
De schadeloosstelling behoeft niet vooraf verzekerd te zijn, wanneer in geval van nood onverwijld onteigening geboden is.
In de gevallen bij of krachtens de wet bepaald bestaat recht op schadeloosstelling of tegemoetkoming in de schade, indien in het algemeen belang eigendom door het bevoegd gezag wordt vernietigd of onbruikbaar gemaakt of de uitoefening van het eigendomsrecht wordt beperkt.

Artikel 15

Buiten de gevallen bij of krachtens de wet bepaald mag niemand zijn vrijheid worden ontnomen.
Hij aan wie anders dan op rechterlijk bevel zijn vrijheid is ontnomen, kan aan de rechter zijn invrijheidstelling verzoeken. Hij wordt in dat geval door de rechter gehoord binnen een bij de wet te bepalen termijn. De rechter gelast de onmiddellijke invrijheidstelling, indien hij de vrijheidsontneming onrechtmatig oordeelt.
De berechting van hem aan wie met het oog daarop zijn vrijheid is ontnomen, vindt binnen een redelijke termijn plaats.
Hij aan wie rechtmatig zijn vrijheid is ontnomen, kan worden beperkt in de uitoefening van grondrechten voor zover deze zich niet met de vrijheidsontneming verdraagt.

Artikel 16

Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling.

Artikel 17

Niemand kan tegen zijn wil worden afgehouden van de rechter die de wet hem toekent.

Artikel 18

Ieder kan zich in rechte en in administratief beroep doen bijstaan.
De wet stelt regels omtrent het verlenen van rechtsbijstand aan minder draagkrachtigen.

Artikel 19

Bevordering van voldoende werkgelegenheid is voorwerp van zorg der overheid.
De wet stelt regels omtrent de rechtspositie van hen die arbeid verrichten en omtrent hun bescherming daarbij, alsmede omtrent medezeggenschap.
Het recht van iedere Nederlander op vrije keuze van arbeid wordt erkend, behoudens de beperkingen bij of krachtens de wet gesteld.

Artikel 20

De bestaanszekerheid der bevolking en spreiding van welvaart zijn voorwerp van zorg der overheid.
De wet stelt regels omtrent de aanspraken op sociale zekerheid.
Nederlanders hier te lande, die niet in het bestaan kunnen voorzien, hebben een bij de wet te regelen recht op bijstand van overheidswege.

Artikel 21

De zorg van de overheid is gericht op de bewoonbaarheid van het land en de bescherming en verbetering van het leefmilieu.

Artikel 22

De overheid treft maatregelen ter bevordering van de volksgezondheid.
Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid.
Zij schept voorwaarden voor maatschappelijke en culturele ontplooiing en voor vrijetijdsbesteding.

Artikel 23

Het onderwijs is een voorwerp van de aanhoudende zorg der regering.
Het geven van onderwijs is vrij, behoudens het toezicht van de overheid en, voor wat bij de wet aangewezen vormen van onderwijs betreft, het onderzoek naar de bekwaamheid en de zedelijkheid van hen die onderwijs geven, een en ander bij de wet te regelen.
Het openbaar onderwijs wordt, met eerbiediging van ieders godsdienst of levensovertuiging, bij de wet geregeld.
In elke gemeente wordt van overheidswege voldoend openbaar algemeen vormend lager onderwijs gegeven in een genoegzaam aantal openbare scholen. Volgens bij de wet te stellen regels kan afwijking van deze bepaling worden toegelaten, mits tot het ontvangen van zodanig onderwijs gelegenheid wordt gegeven, al dan niet in een openbare school.
De eisen van deugdelijkheid, aan het geheel of ten dele uit de openbare kas te bekostigen onderwijs te stellen, worden bij de wet geregeld, met inachtneming, voor zover het bijzonder onderwijs betreft, van de vrijheid van richting.
Deze eisen worden voor het algemeen vormend lager onderwijs zodanig geregeld, dat de deugdelijkheid van het geheel uit de openbare kas bekostigd bijzonder onderwijs en van het openbaar onderwijs even afdoende wordt gewaarborgd. Bij die regeling wordt met name de vrijheid van het bijzonder onderwijs betreffende de keuze der leermiddelen en de aanstelling der onderwijzers geëerbiedigd.
Het bijzonder algemeen vormend lager onderwijs, dat aan de bij de wet te stellen voorwaarden voldoet, wordt naar dezelfde maatstaf als het openbaar onderwijs uit de openbare kas bekostigd. De wet stelt de voorwaarden vast, waarop voor het bijzonder algemeen vormend middelbaar en voorbereidend hoger onderwijs bijdragen uit de openbare kas worden verleend.
De regering doet jaarlijks van de staat van het onderwijs verslag aan de Staten-Generaal.

Written by in: Oppositie | Tags: , ,

Onze sponsor Colani | Ontwerp: Oppositie 2.0 door colani.nl