jan
31
2012

Help, ik sta op GeenStijl

Jeroen_MirckIk schrijf momenteel aan het boek ‘Help, ik sta op GeenStijl’, over omgaan met kritiek op internet. Dan kan het dus gebeuren dat je bezoek krijgt van de brutale PowNews-verslaggever Rutger Castricum.

Hoewel het boek nog lang niet af is, stond de man met de roze plopkap afgelopen donderdag ineens onaangekondigd voor mijn deur. Gisteravond zond PowNed de beelden uit. 

Eerlijk is eerlijk: ik sta er weinig florissant op.

Het beste bewijs dat zo’n boek hard nodig is.

Voor alle duidelijkheid: mijn boek ‘Help, ik sta op GeenStijl’ gaat over veel meer dan alleen Rutger Castricum. De kernvraag luidt: hoe ga je om met kritiek op internet? Dan kan het gaan om boze bloggers, tierende twitteraars, razende reaguurders, furieuze forumdeelnemers of rancuneuze recensenten op reviewsites. Wat doe je dan als webcare-team, community manager of persvoorlichter?

Na zijn optreden in Pownews meeft Jeroen Mirck besloten het boek niet meer te schrijven. Klik voor de video

En hier de eindmote van Jeroen:

Mijn confrontatie met Rutger was een zwak optreden, vol gestamel en pijnlijke stiltes. Toch kwam zijn komst als geroepen, want dit deel van het boek staat nog in de steigers. Ik ben nog volop aan het schrijven, mijn hoofd zit vol ideeën. Op het moment dat je dan wordt verrast door een camera, komen die ideeën niet altijd meteen panklaar naar buiten.

Geen betere ervaring dan eigen ervaring, dus laten we de uitzending eens onder de loep nemen. Rutger vroeg om tips, kreeg ook een paar tips, maar knipte ze vakkundig uit het PowNews-item. Daarom ben ik er even voor gaan zitten en heb ik hier nu alsnog een rijtje van tien tips:

 

  1. PowNed en GeenStijl passen de techniek van het guerrilla-interview toe. Ze kondigen hun bezoek doorgaans niet aan en overvallen je met draaiende camera. Om zo’n ‘overval’ te pareren, moet je in je hoofd een script met mogelijke vragen en antwoorden voorbereid hebben. Wie zelf het nieuws zoekt heeft die voorbereiding natuurlijk gedaan, lastiger wordt het als Rutger zonder directe aanleiding thuis bij je aanbelt.
  2. Als je zo’n script hebt: blijf bij de boodschap die je wilt overbrengen. Blijf die boodschap ook herhalen. Luister naar de vragen, maar laat je er niet compleet door leiden. Zeker niet als ze flauw zijn en afleiden van waar het werkelijk om gaat.
  3. Word je verrast door Rutger (laten we hem maar even als voorbeeld nemen, dat streelt zijn ego), doe dan nog even een snelle check: is dit de juiste plek voor het interview, trek je nog snel even een jas aan of uit? Zelf had ik er geen behoefte aan om Rutger binnen te laten in mijn huis, dus gebeurde dat ook niet.
  4. Je kunt zelfs weigeren mee te werken aan een interview. Immers, je bent daar niet toe verplicht. Keerzijde is wel dat zo’n weigering op televisie vaak niet sterk overkomt. Wat ik tegen Rutger zei maar wat hij niet uitzond: Gretta Duisenberg had groot gelijk om de deur dicht te gooien toen Rutger bij haar aanbelde en haar een antisemiet noemde. Je hoeft je niet te laten beledigen.
  5. Blijf vriendelijk, blijf dicht bij jezelf.  Maar wees wel resoluut. Zeg het als iets je niet bevalt, maar wordt niet agressief. Terwijl ik dit uitlegde stak ik als grap mijn hand uit richting de camera. “Dat dus niet.” Die grap sneuvelde uiteraard in de montage.
  6. Er gaat flink geknipt en geplakt worden in de reacties die je geeft, dus druk jezelf uit in puntige oneliners. Geen pijnlijke stiltes, geen eindeloze bijzinnen. Dan wordt het lastiger om een item ‘lullig’ te monteren. Ja, ik weet het. Op dit punt ging ik de mist in. Aangezien het boek nog niet af is, had ik onvoldoende oneliners paraat.
  7. Kenmerkend aan een ‘overval-interview’ is dat je voortdurend wordt onderbroken. Het beste is om gewoon vast te houden aan het verhaal dat je aan het vertellen bent. Dus wederom: blijf de boodschap herhalen.
  8. Over herhaling gesproken: typerend bij dit soort interviews is de eindeloos herhaalde vraag. Beantwoord die vraag of (als je dat niet kunt of wilt) beantwoord die vraag niet, maar zeg dat dan ook helder. Ga vervolgens verder waar je gebleven was of zeg kortweg: “Dat is wat er over te zeggen is.”
  9. Laat je niet verleiden om mee te gaan in een suggestieve framing die de interviewer je probeert op te leggen maar waar jij het absoluut niet mee eens bent. Zeg dan liever: “Die zienswijze deel ik niet” of “Ik kies mijn eigen woorden.”
  10. Maar wees vooral jezelf. Zodra je jezelf krampachtig een houding aanmeet, is dat ook terug te zien op video. Wees relaxed, wees jezelf, maak een grapje. Maar blijf wel bij je verhaal. En, ik val in herhaling: herháál dat verhaal. Zeker als Rutger blijft hangen in flauwe details.

Tot zover mijn tips voor de omgang met PowNews of GeenStijl. Ook toepasbaar op DWDD’s De Jakhalzen, al zijn die doorgaans een stuk vriendelijker. Maar nogmaals: mijn boek ‘Help, ik sta op GeenStijl’ (dat wordt uitgegeven door Haystack) behandelt veel meer dan alleen ‘onze Rutger’. Het boek gaat over omgaan met kritiek op internet in de volle breedte, dus van weblogs tot IENS.nl, van Twitter tot het Viva-forum. Ik schrijf nog even verder. Rutger is van harte welkom op de boekpresentatie, later dit jaar.

1 reactie »

  • avatar Steve Valentin Roberto Maria Cotterli schreef:

    POW-NED is as fake as you can get !

    Give them my data and see what they’ll do with it, they won’t even return an email, and my news is REAL not that scripted ‘zwarte piet’ crap, and fake bombongs/shootings…

Abonneren op de RSS-feed van deze topic.


Plaats een reactie

(wegens opgewonden standjes moet uw reactie eerst goedgekeurd worden)

*

Onze sponsor Colani | Ontwerp: Oppositie 2.0 door colani.nl