(5 september 2007) Vandaag dertig jaar geleden ontvoerde de Rote Armee Fraktion (RAF) de Duitse werkgeversvoorzitter Hanns Martin Schleyer. Anderhalve maand later werd hij door de RAF vermoord. Dit heeft de Duitse politieke cultuur voorgoed veranderd, aldus kanselier Angela Merkel.
Met de ontvoering van Schleyer begon wat later de geschiedenis inging als de Duitse herfst. Vier Duitse RAF-terroristen stoppen in de namiddag van 5 september 1977 de Mercedes van Schleyer en schieten er direct op los. In anderhalve minuut vallen 119 schoten. Drie lijfwachten en Schleyers chauffeur worden gedood. De werkgeversvoorzitter zelf wordt in een busje gedwongen. Nog geen vijf minuten later zijn de ontvoerders ervandoor met hun slachtoffer.
De ontvoerders eisen de vrijlating van verschillende RAF-leden, onder wie oprichtersAndreas Baader en Gudrun Ensslin, die in de Stammheim-gevangenis vastzitten. Nog op de avond van de ontvoering zelf besluiten kanselier Helmut Schmidt (SPD) en alle partij- en fractievoorzitters gezamenlijk niet op de eisen van de ontvoerders in te gaan. Voor het eerst in de Duitse geschiedenis wordt er een crisisteam gevormd waar alle betrokken hoge ambtenaren en toppolitici van alle partijen deel van uitmaken, een bijzonderheid in de Duitse gepolariseerde politieke cultuur.
In de Frankfurter Rundschau gaat kanselier Merkel in op de gebeurtenissen van de herfst van 1977. Het is sindsdien “een goede traditie”, zegt ze, dat regering en oppositie in Duitsland samenwerken als het staatsbelang in het geding is. De twee lessen die de politiek uit de herfst van 1977 geleerd heeft, aldus Merkel, zijn dat bij dergelijke uitzonderlijke gebeurtenissen alle partijen betrokken dienen te worden en dat de staat zich nooit mag laten chanteren. (lees verder…)