Regelmatig komen wij in directe en indirecte aanraking met psychopaten. Dit artikel is niet bedoeld om mensen om te scholen in een psychopaat maar om mensen een beeld te geven hoe een psychopaat ontstaat en wat hij moet doormaken. We laten zien dat het eigenlijk macht en controle verlies als uiteindelijk gevolg heeft. Wanneer je jezelf herkent in deze tekst wil dat niet zeggen dat je een psychopaat bent, wel raad ik dan aan om hulp te gaan zoeken bij professionele hulpverleners die jouw verder kunnen helpen.

Er zijn drie fases waar een psychopaat doorheen moet: de eenzaamheid fase, de fantasiewereld creatie fase en de sociale betrekkingen fase. 

Mensen kennen natuurlijke eenzaamheid. Iedereen is wel eens eenzaam. Wanneer je in het beginstadium van psychopaat zit begin je met het creëren van kunstmatige eenzaamheid. In je hoofd maak je jezelf eenzaam door vrijwel elk moment in je leven te bekijken en tegen jezelf te zeggen dat je daar eigenlijk eenzaam was (zelfs op de fijnste momenten uit je leven). Als beginnend psychopaat kun je altijd wel een reden vinden om het te bewijzen. In deze eerste fase ga je je ook geestelijk afsluiten voor de buitenwereld. Je gaat je anders gedragen waardoor mensen je gek gaan vinden, dit heeft weer een sterke invloed op het idee dat je eenzaam bent.
Het versterkt de eenzaamheid. 

Door de eenzaamheid ga je een toevlucht zoeken in een fantasiewereld. Een fantasiewereld waarin jij een soort beschermd middelpunt vormt waarin je ook nog eens machtig bent. Een psychopaat kan in deze fase veel in zichzelf praten, neppe telefoongesprekken voeren, soort van dossiers aanleggen over personen in zijn omgeving, neppe brieven schrijven, etc. Dit "helpt" hem om meegesleept te kunnen worden in een fantasiewereld die op een gegeven moment totaal uit de hand gaat lopen en waarin geen weg terug lijkt te zijn in de ogen van de psychopaat. Hij zal op een gegeven moment dag en nacht in zijn eigen fantasiewereld leven. 

Op een gegeven moment lijkt de fantasiewereld van de psychopaat af en zal hij er anderen in moeten betrekken. Mensen die in zijn fantasiewereld ook een aandeel hebben. Een psychopaat kan een bepaald persoon kiezen die hij wil beschermen voor iets. Deze psychopaten noem ik voor het gemak de goede psychopaten, hoewel deze mensen ook een gevaar voor de samenleving kunnen gaan vormen. Er zijn ook psychopaten die bepaalde personen als een grote bedreiging gaan zien, deze psychopaten noem ik de slechte. Deze psychopaten zullen er alles aan doen om een oplossing te vinden voor "het gevaar". In deze fase zullen ze weer actief contact proberen te maken met de buitenwereld. En anderen delen van hun fantasiewereld tonen. Bijvoorbeeld anderen mensen laten geloven dat de psychopaat in een netwerk zit waarin de psychopaat enorm machtig is. Onbewust kiest de psychopaat personen uit waarvan hij al verwacht dat ze het gaan geloven. Hij kiest ook zijn tekst nauwkeurig uit. Wederom onbewust, zal hij zijn verhaal zo oncontroleerbaar mogelijk maken voor de personen waartegen hij het vertelt. 

Het punt dat anderen in zijn fantasiewereld gaan geloven is het gevaarlijkst van alles. Vanaf dat moment is het echt moeilijk om nog te stoppen. Hij zal zijn fantasiewereld verder uitbereiden. En dat heeft de psychopaat ook nodig om zijn fantasiewereld te kunnen blijven bevestigen. Niemand is immuun voor 
deze ziekte. Wanneer jij vermoedt dat jijzelf of een ander in 1 van deze fases terecht is gekomen probeer het te stoppen. Als jij zelf een beginnend psychopaat aan het worden bent, moet jij weten dat het niet onmogelijk is om te stoppen. Er zal een hele last van je afvallen en je zult je op ten duur gelukkiger gaan voelen als je stopt. Wel is het zo dat het heel moeilijk is om uit de fantasiewereld te stappen, dit vraagt discipline. Wanneer je al in de derde fase zit waarin je andere mensen al iets hebt wijs gemaakt moet je 
sterk proberen te zijn en eerlijk ervoor uit te komen dat je hebt gelogen. Doe je dit niet, zal je waarschijnlijk blijven hangen in het wereldje van de psychopaat. Ook adviseer ik hulp te vragen. Het vragen om hulp is geen teken van zwakheid, maar juist van kracht! Je geeft immers aan dat je jouw eigen grenzen (her)kent en dat je die grenzen bereikt hebt!

Als je denkt dat iemand in je omgeving psychopaat aan het worden is, zul je hem of haar moeten confronteren met zijn fantasiewereld. Zeg tegen die persoon dat je altijd om degene zal blijven geven en vraag vervolgens of hij/zij gelogen heeft tegen je. Door te zeggen dat je om hem/haar blijft geven, geef je de persoon de kans om uit de fantasiewereld te stappen. Voor personen die echt geproefd hebben van het wereldje van de psychopaat zal het voor altijd moeilijk blijven om niet terug te vallen in de fantasiewereld. Hiervan moet de ex-psychopaat altijd bewust blijven. Ex-psychopaten zijn sterke personen, je hebt namelijk kracht nodig om geen psychopaat meer te zijn. Deze personen verdienen dan ook (naar mijn mening) veel respect!

Psychopaten zijn in. De grondige psychopaat zal altijd bij de tijd blijven. Dit komt vooral omdat de psychopaat boven de tijd en buiten de tijd leeft.

Tijd heeft op hem geen enkele invloed. Tijd telt niet, want zijn doelen zijn hoger. Hij blijft jeugdig als het eeuwige kind dat in hem huist. Als hij een mensenleven nodig heeft om zijn doel te bereiken is dat prima. Als hij een paar miljoen mensenlevens nodig heeft is dat ook goed. En als het niet in dit leven lukt maar wel in het volgende is dat ook best. Het mag zelfs duizend jaar duren voordat de idealen verwerkelijkt zijn. Tijd is immers een fictie, een verzinsel, met behulp waarvan het hele grotemensen-circus blijft draaien. Tijd is niet meer dan een grotemensen-afspraak.

Afspraken zijn als spelregels. Je kunt je eraan houden. Op je beurt wachten, kaartje trekken, dobbelsteentje gooien, pionnetje verzetten, en ervan uit gaan dat de tegenstander dat ook doet. Het verloop van het spel staat van te voren vast. Natuurlijk heeft iedere gespeelde pot zijn eigen winnaars en verliezers. Hij wint, of jij wint, of het is gelijk spel. Wanneer je de tegenstander van het bord vaagt is dat leuk. Wanneer jij het bent die in het stof hapt is het een stuk minder. De enige schijntroost die je dan nog rest is de loffelijke gedachte dat je in ieder geval wel volgens de spelregels hebt gespeeld. Maar je kunt je ook niet aan de spelregels houden. In dat geval heb je het schaakbord opgesteld, en je wacht de eerste zet van de tegenstander af. Terwijl hij zijn arm naar het bord beweegt om een loper te pakken heb jij al besloten dat je helemaal niet gaat schaken. Je gaat Fries sneldammen! Voordat hij snapt wat er aan de hand is heb jij de eerste stukken al geslagen en kan je een lange neus maken en roepen dat je gewonnen hebt. Dit nu is de werkwijze van de psychopaat in een notedop.

Geen wonder dus dat hij altijd aan de winnende hand is. Hij is de ander altijd net een stap voor want hij speelt volgens spelregels die alleen hijzelf kent. Dit maakt van hem een duivelse ongrijpbare clown. Het ene moment is hij nog onzichtbaar, het volgende moment staat hij voor je, met rollende ogen en bulderende lach. Hij beweegt, praat en handelt soms als alle andere mensen. Hij gebruikt zijn onopvallendheid als camouflage.

Echter, wanneer hij zich in de politieke arena begeeft is hij altijd een opvallende figuur. In vergelijking met hem zijn oprechte eigentijdse politici binnen de kortste keren achterhaald. Zij zijn al gedateerd op het moment dat ze tijdens een persconferentie naast hem plaatsnemen. Helemaal wanneer men de moderne, optimaal geëvolueerde staten die zij regeren beziet, steken deze democratisch gekozen regeerders met hun Burberry regenjassen, pakken en stropdassen wel erg bleek en ouderwets af. Stoffige mummies, wier potsierlijke retoriek en doorzichtige stuivertjesmeningen alleen nog maar interessant zijn voor fanatieke verzamelaars van middelmatigheid.

In vergelijking met de grijze mannen onder het TL-licht zijn de grote dictators van de twintigste eeuw na al die jaren nog steeds bijdetijdse gasten. Zij zouden zich in de eenentwintigste eeuw net zo goed op hun plaats voelen als in de vorige eeuw. De grote dictaturen, met hun totalitaire ideologie, hun occulte rituelen, hun nachtmerrieachtige uniformen en hun weldoordachte promotie- en marketingbeleid zijn na al die jaren nog helemaal up to date. Het hele nazi-apparaat lijkt bijvoorbeeld in retrospectief op een wonderlijke manier van deze tijd. De massale nazi-ralleys vertoonden belangrijke overeenkomsten met eigentijdse massabijeenkomsten. Groots aangepakte podiumaankleding, dramatische psychedelische lichtshows, grondig voorbereidde muzikale omlijsting, tot in details uitgewerkte mise-en-scène, charismatische mannen aan de microfoon, en een alomtegenwoordig goed gevoel verleenden die happenings van ruim zestig jaar geleden een rave-achtige ambiance.

Dit maakte dat iedereen die openlijk de leer uitdroeg zich lekker voelde en het idee had met de mode mee te gaan. Wellicht zou de hele onderneming in een huidig tijdsgewricht zelfs een grotere kans van slagen hebben.

In de gedachten van de psychopaat verwoest de waan de werkelijkheid. Wat die werkelijkheid dan ook moge zijn. Daardoor is het niet zozeer doelbewuste misleiding, waar hij zijn zinnen op zet. Hijzelf heeft het idee dat hij strijdt voor een waarachtige zaak. Het is het gevolg van de ultieme vrijheid.

Bij vrijheid hoort de vaardigheid de werkelijkheid te veranderen volgens maatstaven die zelf niet uit de werkelijkheid, maar uit een denkbeeldige wereld stammen. Het is een vaardigheid om de werkelijkheid op dusdanige wijze vorm te geven dat de psychopaat zich erin thuis voelt. Het is de vaardigheid om veranderingen te laten gebeuren op een tijdstip en wijze die tegemoetkomt aan de wensen van het individu.

En waar komt deze denkbeeldige wereld vandaan? Is dit nu het materiaal waaruit dromen bestaan? Is het dat stof waaruit kunst wordt gemaakt? Of is het slechts een verbeeldde wereld die iemand zich inbeeldt? Als dat zo is gebeurt het op een dusdanig overtuigende wijze dat de inbeelding de plaats inneemt van de werkelijkheid. Men kan zelfs stellen dat deze ingebeelde wereld de werkelijke wereld kan sturen en domineren. De verbeeldingskracht bedient zich van materialen waar iedereen voor leeft: ervaringen, indrukken, obsessies, wensen. Maar wat iedereen daar voor zichzelf uithaalt is altijd weer uniek.

Dus bedenk dat de realisatie van onze werkelijkheid, onze vrijheid afhangt van hun vrijheid; niet alleen omdat zij culturele voortrekkers zijn, hun hoofd boven het maaiveld uit durven steken en de euvele moed hebben om onverantwoorde beslissingen te nemen. Omdat wij en zij, de psychopaten, elkaars evenbeeld zijn, omdat zij doen waar wij over dromen, omdat zij zijn wat wij niet zijn, omdat wij met hen verbonden zijn door een zilveren ketting die sensualiteit, transgressie en waarachtige visie uitdrukt;

Vaak wordt geschreven: De psychopaat staat een trede hoger op de evolutionaire ladder. Psychopaten zijn de culturele voortrekkers en om die reden zijn het breinen om jaloers op te zijn.

Daar ben ik het niet mee eens. De uiting van psychopaten is over het algemeen negatief. Geniale psychopatische geesten menen over het algemeen beter te zijn dan de rest en vinden "gewone" mensen daarom minderwaardig. Een groot voorbeeld daarvan was Adolf Hitler. Die man was geniaal in zijn soort, maar dat uitte zich in een erg destructieve manier. Andere voorbeelden zijn de psychopaten die je vooral met een witte kuif in Limburg 😉 aantreft… ze vinden zichzelf boven de rest staan en handelen daar ook naar.

Kortom zeer gevaarlijke mensen.