Een revolutie begint in de hersenen!
Zolang de meeste burgers geloven dat ze in een rechtvaardig systeem leven zullen instituten zoals overheden en megabedrijven als werktuigen van hun illustere meesters onaantastbaar zijn.
Wanneer die rechtvaardigheid begint af te brokkelen dan zullen instituten die de elite ondersteunen het moeilijk krijgen en uiteindelijk inelkaar storten.
Net onder het oppervlak borrelt het. Steeds meer burgers krijgen in de gaten dat er consequent van hun vrijheden wordt afgeknibbeld, dat er steeds meer mensen in armoede leven, dat ze onder een permanente observatie staan en dat privacy een illusie is.
Er vindt een onzichtbare revolutie plaats. Een in de geest, waarbij mensen zich ervan bewustworden dat de huidige overheidsstructuren en economisch/financiële systemen niet beantwoorden aan de behoeften van mensen en deze planeet.
Mensen gaan beseffen dat de instituten niet werken omdat ze de gevolgen dagelijks in de praktijk meemaken. Als men dit beseft dan zijn revolutionaire veranderingen die eerst onmogelijk leken, nu ineens wel mogelijk.
Zoals anarchist Alexander Berkman ooit schreef: “Revolutie is evolutie die een kookpunt heeft bereikt. Je kunt geen revolutie “maken”, net zo min als je het koken van het water onder de ketel kunt versnellen. Het is het vuur eronder dat het laat koken, hoe snel het kookpunt zal worden bereikt hangt af van hoe groot het vuur is”.
Een revolutie begint gewoonlijk naar aanleiding van een gebeurtenis die onder normale omstandigheden beschouwd zou worden als een relatief kleine onrechtvaardigheid begaan door de staat. Als deze in de geest echter al in een vergevorderd stadium verkeert, dan kan er slechts een kleine vonk voor nodig zijn om een echte revolutie te doen ontstaan. Er is niemand die bewust het kruitvat kan ontsteken, niemand weet wanneer dit zal gebeuren, maar dát het zal gebeuren lijkt welhaast zeker.
Waarschijnlijk niet als eerste in ons land, maar wel in landen als Amerika en wellicht Frankrijk. Het weigeren van de door megabedrijven gecontroleerde overheden om zelfs ook maar op de minste grieven van burgers in te gaan, betekent dat er niets zal gebeuren. Dat wordt versterkt door de combinatie met de steeds groter wordende staatsterreur, de schulden en armoe, het uitzichtloze bestaan, de wanhoop en het ontbreken van enige hoop.
Volgens een bericht op Klokkenluideronline staat Frankrijk op exploderen en wordt er in de Nederlandse mainstream niet of nauwelijks bericht over de situatie aldaar.
Zo was er afgelopen zaterdag in Quimper in Bretagne een grote demonstratie van meer dan 30.000 mensen tegen de bezuinigingspolitiek van president Hollande. Woedende demonstranten raakten slaags met de politie en als je het volgende plaatje bekijkt van de situatie aldaar, dan roept dit associaties op met de Franse revolutie.
In Parijs wordt men steeds nerveuzer. De overheid is bang dat de ontevredenheid van burgers verder zal escaleren. De regering is niet in staat om met oplossingen te komen, het land is zo goed als failliet en het enige wat men kan bedenken is het verhogen van belastingen.
Het hoogste tarief inkomstenbelasting is nu 75 procent en dat treft dan vooral de grootverdieners (zoals voetballers). Dan zie je de unieke situatie ontstaan dat voetballers gaan staken. In het laatste weekend van november zal er dan ook geen enkele wedstrijd worden gespeeld.
De één protesteert tegen de overheid omdat ze geen geld meer hebben om te eten en de ander omdat ze een groot deel van rijkdom moeten inleveren. Inleveren bij de overheid/bankiers die er wel raad mee weten.
Zo ontstaat misschien een echte revolutie waar de topvoetballer naast de uitkeringstrekker de barricaden op gaat.
Bronnen:
Popular Resistance
Klokkenluideronline
Deutsche Wirtschaftsnachrichten 1 en 2