Astronomisch kapitaal vergaard in tweeënhalve eeuw

Wanneer het geschatte vermogen $490.000.000.000.000.000,- (vierhonderdnegentigduizend triljoen dollar) van de bankiersfamilie “De Rothschild” onder de wereldbevolking verdeeld zou worden dan zou iedere wereldburger 70 miljoen dollar ontvangen.
Dit is een astronomisch bedrag die het voorstellingsvermogen vér te boven gaat. Zo verschrikkelijk veel geld kan onmogelijk in één mensenleven bij elkaar worden geharkt. Het lijkt zelfs onmogelijk dat zoveel familiebezit opgebouwd kan worden over een aantal generaties. Toch heeft de Rothschild familie dit huzarenstukje geleverd in nog geen tweeënhalve eeuw.

(door redactie toegevoegd op 6 nov) Als uitgangspunt voor dit enorme vermogen is $ 6 miljard dollar genomen waar de Rothschild familie volgens Frederick Morton (officiële biograaf van de familie) in 1850 over beschikte. Dit bedrag is omgerekend met een investeringsgroei van 8% over 150 jaar met als resultaat $ 491,409.triljoen. (internationaal worden er verschillende waarden aan een triljoen gegeven,wij hebben gekozen voor de goedkoopste variant, nl. een 1 met 12 nullen).

Rothschild

De stamvader van de Rothschild familie werd in 1744 in Frankfurt (Duitsland) geboren als Mayer Amschel Bauer. De vader van Mayer was de Asjkenazische Jood Moses Amschel Bauer, goudsmid en in het bezit van een pandjeshuis. Toen Moses Bauer overleed nam Mayer het pandjeshuis over van zijn vader en begon van daaruit zijn imperium op te bouwen. Boven het pandjeshuis van de oude Bauer was een rood schild geplaatst die op de kleine Mayer Amschel veel indruk maakte. Toen hij op latere leeftijd in contact kwam met de hoge adel en daar als goudhandelaar zaken mee ging doen liet hij de familienaam Bauer veranderen in Rothschild.

Papieren goud en fractioneel bankieren

Als goudhandelaar en goudbewaarder brachten de rijken en de adel hun goud bij Rothschild en kregen hiervoor een document als bewijs van het gewicht in goud wat in bewaring was afgegeven. Als spoedig gingen die  documenten een eigen leven leiden en werden deze gebruikt om financiële transacties te doen zonder dat het goud de kluizen van Rothschild hoefde te verlaten. De sluwe Mayer Amschel merkte al gauw dat het bij hem in bewaring gegeven goud zelden of nooit werd opgeëist, omdat deze documenten als een soort van bankbiljetten gingen functioneren waarmee de transacties betaald werden. Men vertrouwde er volledig op dat, wanneer een document werd ingeleverd, het op het document vermelde gewicht in goud zou worden meegegeven. Dit bracht hem op het idee  om het bij hem in bewaring gegeven goud uit te gaan lenen aan derden die hem hiervoor een rentevergoeding moesten betalen. Zodoende werd hij de eerste bankier die het ‘papieren goud’ introduceerde en het fractioneel bankieren in praktijk bracht, maar feitelijk een crimineel was omdat het vertrouwen van degenen die het goud bij hem in bewaring gaven door deze manier van handelen ernstig werd geschonden.

Obsessie voor centrale banken

Mayer Amschel Rothschild kreeg vijf zonen en vijf dochters. Zijn vijf zonen stuurde hij naar vijf belangrijke Europese steden die alle vijf belangrijke posities in de bankierswereld bemachtigden. De belangrijkste van de vijf zonen was de naar Londen gestuurde Nathan Mayer Rothschild. Gedreven door het succes van zijn vader werd hij geobsedeerd door de wens een centrale bank op te richten met het recht om geld te mogen creëren. Als voorbeeld had hij de “Bank of England” die in 1694 werd gesticht als de bankier van de Britse regering onder het koningschap van Willem III, koning van Engeland en stadhouder van Holland, Zeeland, Utrecht, Gelderland en Overijssel. In 1688 werd Willem III de Engelse troon beloofd als hij de heersende bankiers het recht gaf om geld te creëren. Zijn twijfel hierover werd weggenomen doordat hij tegen 8 % rente zoveel mocht lenen als hij wilde en de bankbiljetten het opschrift kregen “The Bank of England – redeemable (inwisselbaar tegen) in Gold or Silvercoins”. In 1694 werd de  Bank of England (BoE) gesticht, die op haar beurt weer een voorbeeld werd voor de banken op het continent. Het brein hierachter was William Patterson; een vooraanstaand bankier. Hij stemde er in toe de koning te voorzien van goud uit zijn eigen bankreserve en papiergeld, om zodoende de enige bankier te worden van de Engelse schatkist. Zodoende werd de Bank of England een privé-onderneming. Nathan Mayer Rothschild kwam in 1814 in het bezit van de Bank of England toen hij door manipulatie van de beurs tijdens de val van Napoleon Bonaparte de zeggenschap kreeg over de totale Engelse economie inclusief de Bank of England. Uit die tijd stamt zijn gezegde: “Give me control of a nation’s money, and I care not who makes the laws”.

Grootste schuldeiser ter wereld

Hierna hebben de nazaten van de Rothschild familie niet stilgezeten en zijn, samen met hun bancaire vriendjes,  gestaag in het bezit gekomen van bijna alle centrale banken in de wereld, waaronder ook de Amerikaanse Federal Reserve System in 1913. Met hun uit het niets tevoorschijn getoverde geld kopen zij staatsobligaties op van alle landen ter wereld waardoor de overheidsschulden mondiaal inmiddels zo hoog zijn opgelopen dat deze nooit meer kunnen worden terugbetaald. Op 1 januari 2012 bedroeg de totale globale buitenlandse schuld een miljoen keer een miljard dollar. Als geweten is dat het proces van renteontvangsten al 250 jaar lang aan één stuk door dag in dag uit richting centrale bankiers gaat en we tellen ook de renteontvangsten uit de particuliere sector hierbij op dan komt het duizelingwekkende vermogen van de Rothschild bankiers in een meer geloofwaardig perspectief te staan. De machtspositie van de bankiers is buiten alle proporties geraakt en maakt dat zij zich inderdaad geen zorgen meer hoeven te maken over wie de wetten maakt. Voor de vele misdaden die de afgelopen decennia door de bankiers zijn gepleegd is er letterlijk niet één van in de gevangenis terechtgekomen. Zij zijn de grootste schuldeisers ter wereld en laten de bevolking van complete landen in armoede creperen. Ondertussen plunderen (bail in Cyprus, Griekenland) en frauderen (Libor) de bankiers en hun politieke lakeien er nog steeds naar hartenlust op los en wordt alle welvaart die de afgelopen 100 jaar met bloed, zweet en tranen is verkregen opgeofferd aan de schathemelrijke particuliere eigenaars van de banken c.q. centrale banken.

Ondanks de schulden die zij uit hebben staan wentelen zij zich in een rijkdom die zijn weerga niet kent. Niet zo verwonderlijk natuurlijk omdat zij voor de schulden, die voor ons angstig reëel zijn, zelf geen cent hebben hoeven investeren. Deze uit het niets getoverde geldstroom levert hen al 250 jaar lang dag in dag uit astronomische rente inkomsten op en iedereen die deze particuliere geldcreatie aan de kaak stelt wordt vakkundig uit de weg geruimd (moord op President Lincoln, mislukte  aanslag op President Jackson, moord op President Garfield en moord op President Kennedy)

Is dit nou echt wat de mensheid wil? Het recht op geldcreatie en de revenuen ervan behoren toe aan het volk en niet aan een kleine kliek van ‘elite’ en criminele private bankiers. Wordt het geen tijd dat we ons eens achter de oren gaan krabben en het heft in eigen hand gaan nemen?

Hieronder een paar paleizen die geen koning of keizer zich nog kan veroorloven, maar waarvan het bezit voor een Rothschild bankier geen enkel probleem oplevert.