nov
30
2007
0

Pavlovreactie

Ivan Pavlov (1849 – 1936) is wereldberoemd geworden dankzij een experiment met honden. Vlak voordat hij de honden eten gaf, liet hij een belletje rinkelen. Na een aantal sessies begonnen de honden speeksel te produceren zodra ze het belletje hoorden. Ze waren zo ‘geconditioneerd dat het rinkelen van de bel betekende dat ze spoedig eten kregen. Het experiment van Pavlov bewees deze vorm van leren voor het eerst op een objectieve manier. Daarmee stond hij aan de wieg van het moderne onderzoek naar ‘leren’.

Ook wij, mensen, laten voordurend Pavlovreacties zien. Het water loopt ook ons in de mond bij het zien van plaatjes in tv-reclames of in een kookboek. Maar ook fobieën voor slangen en spinnen berusten op mechanismen die met de Pavlovreactie samenhangen.

Het opvallende van de Pavlovreactie, is dat het niet gaat om bewust aangeleerde associaties maar om associaties die je hersenen zich op eigen houtje aanleren. Mensen en dieren, of liever hun hersenen, zijn extreem goed in het leggen van associaties, soms is één sessie al genoeg en eet je tien jaar geen mosselen meer. ‘Mosselen = ziek’, zo associëren de hersenen dan. Het leggen van deze associaties is zo’n belangrijke basisvoorwaarde om te overleven, dat zelfs wormen die maar 302 zenuwcellen hebben, kunnen associëren.

Een associatie geeft ons de kans om te anticiperen. Zo is verhoogde alertheid in het donker een nuttige anticipatie, omdat gevaar dan slechter te zien is. Dat we daardoor ook binnenshuis in het donker overal gevaar denken te ontwaren, moeten we op de koop toenemen. (lees verder…)

Onze sponsor Colani | Ontwerp: Oppositie 2.0 door colani.nl