De Bruchus Anum Concubitamus.
Een leerzame les in organisatie biologie.
|
“Vandaag gaan wij aandacht besteden aan een bekend verschijnsel in de wereld van Leiderschap en Management.”
Professor Bontekaas keek de tot de nok toe gevulde collegezaal in en wachtte rustig tot het rumoer van plaats zoekende laatste studenten verstomde. Een verwachtingsvolle stilte daalde neer over zijn gehoord.
“Wij gaan het hebben over de Bruchus Anum, oftewel… de Holtor.”
Er verscheen een foto van de Bruchus Anum op het projectiescherm |
|
 Nu was het muisstil.”De Bruchus Anum komt voor in alle geledingen van een organisatie. Het kan een medewerker zijn, een teamleider, of een afdelingsmanager of zelfs een directeur. Het is je collega, een sollicitant, een leverancier, ja zelfs een klant of concurrent.
De Holtor is de beoefenaar van Labatur Asinæ waarmee hij, door middel van Ja-Knikken, Luidruchtig Be-Amen, Hard-Lachen-om-Flauwe-Grappen, Ongevraagd koffie halen, Instemmend-Knikken-met-een-Glimlach en het met kracht herhalen van reeds te berde gebrachte argumenten in de gunst van Zijn Lijnmanager tracht te komen. Het doel van dit gedrag is om er voor te zorgen dat zijn manager zich zo veilig en vertrouwd met Bruchus gaat voelen dat hij de wensen en noden van de Holtor gaat vervullen zonder er bij stil te staan of deze wensen en noden het algemeen belang dienen.”De toehoorders van De Professor, allemaal Manager-to-be, maakten driftig aantekeningen of luisterden geboeid.
“Deze parasiet, de Holtor, kan niet zonder zijn gastheer, zijn Lijnmanager. Maar al gauw blijkt dat de rollen omgekeerd worden. De manager kan niet zonder de complimenten en ondersteuning en aandacht van de Holtor. Dit wordt eens te meer versterkt door dat de overige medewerkers steeds meer afkeer krijgen van het zo overduidelijke Holtor gedrag van hun collega en de onbegrijpelijke blindheid daarvoor van hun manager. Zij spreken dit afgrijzen echter niet uit, niet naar hun manager, noch naar de Bruchus, maar gaan hen steeds meer negeren. Hetgeen een verdere isolatie én daarmee versterking van de parasitaire relatie tot gevolg heeft. Uiteindelijk doet de manager wat de Holtor wil, en is de Holtor de facto de manager geworden.” |
|
 Dat wordt ook gezien door de manager van die manager, die inmiddels onvermijdelijk ook in aanraking gekomen is met de Bruchus Anum, en hem best aardig vindt. Bij het eerstvolgende conflict, de eerst mogelijke promotie, de eerst aandienende gelegenheid wordt de manager door zijn manager aan de kant geschoven en wordt Bruchus Anum bevorderd. Bruchus heeft bereikt wat hij wilde. Én moet op zoek naar een nieuwe Anum. Die al wijd open staat voor hem”.Er werd gegniffeld. Sommigen probeerden zich een voorstelling te maken van de Bruchus Anum werkzaamheden, anderen keken verholen om zich heen, op zoek naar een sprekend Anum voorbeeld. Professor Bontekaas sprak verder.”Het is dus zowel voor de manager als voor de collega’s van groot belang de Bruchus Anum vroegtijdig te herkennen. Dit is niet zo moeilijk. De Holtor is in het larve-stadium een Asinum Rasorio (Kont-Likker) maar ontpopt zich in een Asinum Torquent (Kont-Draaier) en Asinum Repuntis (Kont-Kruiper) en is in het laatste, volwassen stadium een Asinæ Concubitamus (Kont-Neuker). Hij heeft op z’n minst één Mucum Pilam (Slijm Bal), een Brunneis Bráchium (Bruine Arm), een Dispertitae Lingua (Gespleten Tong) en een Obtusum Caput (Botte Kop). |
|
 Het beste kan men de Holtor bestrijden door hem rechtstreeks op zijn gedrag aan te spreken. Het zijn schichtige beesten, en als zij eenmaal door hebben dat hun gedrag en doelen doorzien zijn, zullen zij uit het hol en in hun schulp kruipen. Voor de manager die in zijn team geconfronteerd wordt met een hol-zoekende medewerker en die daar helemaal niet van gediend is (vanwege hoge morele principes, óf omdat zijn Anum al bezet is, óf omdat hijzelf te druk is Holtorren) is een duidelijk ‘Kiss-My-Ass’ een schijnbaar tegenstrijdig maar zeer effectief bestrijdingsmiddel.Maar pak de Holtor wel op tijd aan, want als hij zich eenmaal in het vergevorderde Asinum Repuntis stadium bevindt kan jouw kritiek zich gemakkelijk tegen je keren, en word jij op voorspraak van de Holtor door de inmiddels geparasiteerde manager van kont-tegen-de-krib en obstipatie beticht.”Willem F. Bontekaas keek zijn gehoor doordringend aan. “Dat was het weer voor vandaag. Volgende week examen en jullie weten: ík beoordeel de resultaten en slagen is cruciaal voor jullie verdere carrière.”
Even kon je een speld horen vallen. Toen steeg er een gejuich op uit de zaal, de studenten klopten geestdriftig met hun knokkels op de banken, gooiden hun handen in een wave in de lucht, sprongen naar voren om als eerste De Professor te feliciteren met zijn wederom briljante voordracht. Ze vochten er om wie zijn tas mocht dragen, en van twee studentes, én van één student, kreeg hij een visitekaartje in de hand gedrukt met op de achterkant geschreven ‘als u op zoek bent naar een holletje kunt u mij altijd bellen’. Kijk, daar kon hij zich nou aan ergeren. Die hadden het écht niet begrepen. Zíj moesten zíjn Asinæ zoeken, niet andersom!
De Professor liet het zich allemaal welgevallen, want hij was inderdaad bijzonder ingenomen met zijn college. Vergenoegd keek hij naar zijn roedel Holtorretjes. Die zouden het nog ver schoppen. Of beter gezegd: diep schoppen!
Hij keek op zijn horloge. Oeps, opschieten! Hij moest nog de boodschappen doen voor de Rector Magnificus. En ditmaal vooral de vaseline niet vergeten. |
|
Abonneren op de RSS-feed van deze topic.
Plaats een reactie
(wegens opgewonden standjes moet uw reactie eerst goedgekeurd worden)