Met Agnes Kant verdwijnt uit de Nederlandse politiek een integere politicus wiens echtheid en bedoelingen niet ter discussie kunnen staan.
Inhoudelijk had Agnes genoeg bagage om elke politicus de les te lezen. Ze kon alleen niet zo goed toneel spelen en dat is blijkbaar nodig om in het "haagse" te overleven.
Ze is echt, niet dat smerige, gladde en glibberige dat holle vaten als Alexander Pechtold en Mark Rutte elke keer over je uitbraken. Dat huichelende lachje van de nonchalante Wouter Bos, die "uiteindelijk voor zijn achterban heeft gekozen", na deze jaren te hebben bedondert, met zijn draaikonterij, hij zat onbeschaamd en spottend met de kiezer te lachen in al zijn "geweldige" TV optredens. Agnes heeft niet dat geile gefluister van Femke Halsema, die met haar hoerige permanente glimlachje de kiezer het gevoel geeft dat hij door haar gepijpt gaat worden. Over Balkenende kan ik niets meer schrijven zonder over mijn toetsenbord te braken dus dat laat ik maar.