De Buitenparlementaire Oppositie

In het kader van ‘terugschrijdend inzicht’ moeten we, kennelijk, de hele stemcomputer-exercitie van 2006-2008 nog een keer over doen. Zucht…

Het lijkt wel alsof iedereen weer stemcomputers in wil voeren. Gemeenten, Kiesraad, de minister, een hele reeks Kamerleden. Terwijl de stemcomputer internationaal op zijn retour is en ict-beveiliging meer hoofdpijn geeft dan ooit, wordt vrolijk geroepen dat ‘de techniek nu zoveel verder is’ dat stemcomputers wel weer zouden moeten kunnen. Als je de voorstanders hoort praten zou je bijna denken dat er met stemcomputers nooit iets mis is geweest. (lees verder…)

Zoals Ewald Engelen al terecht opmerkte is er sprake van een soort van groundhog day wat betreft burgerparticipatie; eens in de zoveel jaar wordt het idee van de burger die een groot deel van de verzorgingsstaat zelf ter hand neemt van stal gehaald als rechtvaardiging voor bezuinigingen. Wij zouden als burgers de handen meer uit de mouwen moeten steken, want de verzorgingsstaat zou onhoudbaar zijn.
Los van de aannames dat we als burgers niet genoeg doen en dat de verzorgingsstaat onhoudbaar zou zijn, wil ik graag inzoomen op de rol van de overheid zelf in het frustreren van burgerparticipatie.
Voor een politiek-filosofische beschouwing verwijs ik graag naar de uitstekende analyse (pdf) van Albert Jan Kruiter.

Wie moeten er gaan participeren?
Als we gaan kijken welke groepen de meeste hulp nodig hebben, komen we uit bij ouderen, zieken en gehandicapten. De vraag of het überhaupt wel verstandig is een deel van zorg bij burgers neer te leggen, laten we hier even buiten beschouwing en zoomen in op de mogelijkheden.
De beschikbare personen om deze groepen vrijwillig te gaan helpen, zijn voornamelijk familieleden en gepensioneerden. Dwangarbeid is conform het EVRM verboden, dus deze zorg mag slechts zeer beperkt van mensen met een uitkering als tegenprestatie worden verlangd. Familieleden wonen niet zelden op afstand. Van de werkende beroepsbevolking die vaak ook nog kinderen opvoedt, is een dergelijke bijdrage vragen bijna ondoenlijk; zij doen vaak al allerlei klusjes op scholen en bij sportverenigingen erbij dus ‘participeren’ al volop. (lees verder…)

U wilt dood. Dat kunnen we begrijpen. U bent nogal een loser. Maar leg nog heel even uw pillen weg, stap een minuut van het krukje om deze brochure te lezen. Want we zien het alweer helemaal voor ons. Dat wordt weer niks hè? U gaat er weer een potje van maken. Altijd maar weer datzelfde deprimerende gedoe met u. Nergens over nagedacht natuurlijk weer, een ongezellig rommeltje achterlatend. En wie zit er straks met de gebakken perenlijkjes? Inderdaad, uw nabestaanden. En wat denkt u dat ze dan van u denken? Juist! Dat u een totale mislukkeling was, dit leven niet waardig. Is dat nou leuk? Kan dat nou niet anders, vragen wij ons af? Omdat u gefaald heeft in het leven moet u dat dan ook in uw zelfmoord doen? Nee! Dat kan zoveel beter! U kunt het einde van uw leven outsourcen aan ons. Wij zijn een team van professionals, mensen die wel iets kunnen. Wij bieden het hele pakket. Van ludieke thema’s, feestelijke aankleding tot prachtige afscheidsbrieven. (lees verder…)