De Buitenparlementaire Oppositie

Bedankt voor het skateboard.

Bedankt voor het kabinet met de LPF. Bedankt voor alle hilarische ANP foto’s. Bedankt voor dat gekke kapsel. Bedankt voor Jack de Vries. Bedankt voor de normen en waarden. Bedankt voor die maffe bril. Bedankt voor alle Harry Potter grapjes. Bedankt voor het ontbijt met George Bush. Bedankt voor Opinio. Bedankt voor de moord op Fortuyn en Van Gogh. Bedankt voor de wet op de godslastering. Bedankt voor alle bezoekjes aan de moskee. Bedankt voor die 100 dagen door het land. Bedankt voor dat rare stemmetje. Bedankt voor alle persiflages. (lees verder…)

Vanmorgen om 6 uur hebben troepen van de landmacht de omgeving van het Binnenhof in Den Haag hermetisch afgesloten. In een persverklaring om 7:20 kondigde demissionair premier Balkenende de staat van beleg af. In een korte verklaring tegenover de pers stelde hij dat ‘het land niet langer onbestuurd mag blijven’. Balkenende: “Ik voorzag een lange onderhandelingsfase zonder duidelijke keuzes over de toekomst van het land. Om Nederland te redden, staat mij daarom geen andere keus open dan met onmiddellijke ingang het ambt van premier op mij te nemen voor de komende vier jaar.”

Naast Den Haag werden vanmorgen de haven van Rotterdam, Schiphol en de A20 tussen Nieuwerkerk aan den IJssel en Capelle aan den IJssel afgezet. (lees verder…)

De 11-jarige Irakese wees Zainab Chalabi heeft tot vroeg in de ochtend met plezier gekeken naar het urenlange debat over de brief van de regering naar aanleiding van de verdeelde reacties op de persconferentie van Balkenende naar aanleiding van het rapport van de commissie-Davids over de eventuele politieke en militaire Nederlandse steun aan de Anglo-Amerikaanse deelname aan de oorlog in Irak in 2003. Chalabi noemde het ‘verfrissend’ dat het debat nu eens niet over massavernietigingswapens, burgerslachtoffers, dictators, islam, terrorisme en de toekomst van het Iraakse volk ging, maar over de feiten die nu op tafel liggen. Namelijk de brief van de regering naar aanleiding van de verdeelde reacties op de persconferentie van Balkenende naar aanleiding van het rapport van de commissie-Davids over de eventuele politieke en militaire Nederlandse steun aan de Anglo-Amerikaanse deelname aan de oorlog in Irak in 2003.
Volgens Zainab vervult Nederland met dit belangwekkende politieke debat de rol van gidsland en zou Irak hier een voorbeeld aan kunnen nemen. Zainab: “Besluitvorming, politieke verantwoordelijkheid en ieder woord zorgvuldig wegen, zonder grote emoties of effectbejag. Dat zijn we hier niet gewend. Alleen de standvastigheid van de president voelt enigszins vertrouwd.”
De 11-jarige Irakese, die tijdens het regime van Saddam Hussein en de inval in Irak respectievelijk 32 en 37 procent van haar familie verloor, wil wel benadrukken dat ze alleen achter deze mening staat met de inzichten die ze nu heeft. “Met de kennis van toen had ik dit niet zo geformuleerd, dat spreekt vanzelf. Mijn ouders leefden toen bijvoorbeeld nog.”
Maar waar de superioriteit van het westerse systeem haar in eerste instantie niet helemaal duidelijk was, snapt ze na vanochtend precies wat het westen het Midden-Oosten te bieden heeft, en is ze blij dat ze deze moeilijke periode na deze grondige behandeling in de kamer met een voldaan gevoel kan afsluiten.
Helemaal kritiekloos is Zainab niet, de term ‘spoeddebat’ vond ze wat ongelukkig gekozen. “Met name het spreektempo van Mariëtte Hamer heeft met ’spoed’ weinig te maken” aldus de 11-jarige.

Er zijn taboes. Zo stel je niet de democratie ter discussie. De democratie vinden wij het beste systeem dat er is; er valt iets te zeggen voor ‘het brede draagvlak’, de meerderheid die mag bepalen, de consensus waarnaar je moet zoeken.
Democratie, zo weten we ondertussen, biedt ook bescherming aan zwakkeren, want die kunnen zich immers gaan organiseren en zo een invloedrijke partij vormen. We zien democratie dan ook als een goed, kwalitatief hoogstaand product. En dat wilden we ook exporteren.
Naar Afghanistan bijvoorbeeld.
Maar ondertussen beweren allerlei geleerden dat het eigenlijk heel onverstandig is om in een land als Afghanistan ‘meteen democratie’ te willen brengen. Daar zijn de mensen eenvoudigweg niet aan toe, horen we nu.

En inderdaad: verkiezingen zijn daar een wassen neus, stemmen worden gekocht, stembiljetten vervalst, aan alles wordt duidelijk dat men geen democratie wil en dat men niet democratisch kan zijn.
Ik begrijp dat.
Ik heb ook zo mijn gedachten over democratie en de inheemse bevolking.
Langzaam wordt mij duidelijk dat er landen zijn waarbij je, zoals dat dan heet, ‘niet moet willen’ dat er meteen democratie komt: Irak, Afghanistan, het hele Midden-Oosten. Het wekt wrevel, het wekt woede op, het geeft onnodig slachtoffers. ‘Laten we praten met verlichte leiders’, is nu enigszins het thema.
Maar als dat de beste strategie is om een land als Afghanistan tot ontwikkeling te brengen, moeten we ons dan niet helemaal terugtrekken? Wat doen we daar dan? Om te praten met leiders die lak hebben aan democratie heb je eigenlijk geen leger nodig. En waarom moeten we eigenlijk met die leiders spreken? Laat ze het zelf uitzoeken.
Voldoet onze eigen democratie nog wel?
Ergens laat Willem Frederik Hermans een personage zeggen: ‘Democratie is het beste wat er is, maar de mensen zijn er te dom voor.’
Ik heb het gevoel dat ze dat in Iran verdomd goed begrijpen.
Misschien is democratie niet het beste voor ons, domoren.
Nu we een crisis hebben, merk je dat democratie vertraagt. De stemmen die in harmonie gebracht moeten worden zijn te onrustig. En daarbij: wat is harmonie? Je merkt aan alles dat we zoeken naar een alternatief voor de democratie, maar dat we dat nog niet hebben.
Stel dat we niet meer in een democratie leven, maar een ander systeem – ik heb geen idee welk, maar dat doet er even niet toe – en vier jaar lang zou Jan Marijnissen leider zijn, en daarna vier jaar lang Balkenende, of Bos, of voor mijn part Rouvoet – zou Nederland er dan heel anders voorstaan dan nu? Ik geloof het niet. Zou er dan meer of minder onvrede in dit land zijn? Ach, ik denk zo’n beetje hetzelfde. Natuurlijk, de leiders moeten geen intellectuelen in de gevangenis gooien of overgaan tot executies, nee, ze moeten hetzelfde doen wat ze nu doen. Ik denk dat we het verschil niet erg zouden merken. Tuurlijk, Jan Marijnissen zou de banken aanpakken – maar hij zou door de markt worden gecorrigeerd, of anders zou Bos na vier jaar de positie van de banken wel herstellen. Ik hoop dat ik er naast zit en dat we democratie nodig hebben. Maar ik zie steeds vaker dat we zonder kunnen.
Na honderd dagen inventariseren wat er gedaan moet worden, gaat het kabinet nu twintig commissies instellen die moeten uitzoeken wat we moeten doen. Natuurlijk, dat wordt allemaal voorgelegd aan het parlement en dat kiest dan: dit wel, dat niet. En weer krijgen we dan vertraging.
Tot er een moment komt dat iemand zegt: ‘Ik wil geen vertraging. Ik wil dat er iets gedaan wordt. Rot op met je democratie.’
Wat doen we dan?

Premier Natapei van het eilandstaatje Vanuatu in de Stille Oceaan is zijn baan kwijt. Dat is niet omdat hij zijn werk slecht deed, maar omdat de premier was vergeten een afwezigheidsbriefje in te vullen.

Volgens de grondwet van Vanuatu mag je als premier twee keer te laat komen. Aangezien Natapei voor de derde keer een spoeddebat miste en zich niet had afgemeld, zat er voor hem niets anders op dan zijn ontslag aan te bieden.

Natapei was afwezig omdat hij bij een bijeenkomst met andere regeringsleiders was. Vanuatu wordt nu tijdelijk bestuurd door een overgangsregering.

Bron: NOS

Balkenende heeft geen commentaar

De voltallige Tweede Kamerfractie van de SP heeft bedankt voor een ontmoeting met koningin Beatrix. Woensdagmiddag gaan de eerste parlementariërs langs op paleis Noordeinde, maar de SP’ers blijven weg.

,,We zien er de noodzaak niet van in. Als wij over het Koninklijk Huis willen praten, dan doen we dat met premier Jan Peter Balkenende. Die is verantwoordelijk”, stelt SP-Kamerlid Ronald van Raak woensdag. De eerste vijftig Kamerleden gaan woensdag per bus naar het paleis, de komende tijd volgen nog twee groepen.

Praatje

Van Raak stoort zich ook aan de opzet van de bijeenkomsten. ,,De koningin houdt een praatje en vervolgens zit je daar met vijftig man. Dan krijg je toch geen gesprek?” Hij beklaagt zich ook over het feit dat Balkenende volgens hem nauwelijks met de Kamer het debat aangaat over zaken die het koninklijk huis betreffen.
Het koninklijk huis is de afgelopen maanden meerdere keren onderwerp van debat in de Kamer geweest. Zo moest Balkenende uitleg geven over het vakantiehuis van prins Willem-Alexander en prinses Máxima in Mozambique en moest het kabinet belastingconstructies van prinses Christina verdedigen.

Vertrouwelijk

De gesprekken met de vorstin zijn vertrouwelijk. Tot tien jaar geleden was het gewoonte dat parlementariërs langsgingen op het paleis. Nadat er uit de gesprekken was gelekt, werden de ontmoetingen gestaakt.

In 1999 waren Kamerleden loslippig geweest na een kennismakingsgesprek met Beatrix. De Volkskrant citeerde toen anonieme Kamerleden die meldden dat de koningin zich ergerde aan het cellenoverschot en dat ze niet blij was met plannen voor het referendum over burgemeestersbenoemingen. Ook zou ze gezegd hebben dat haar zoons vanwege de veiligheid liever gingen stappen in Londen of Brussel dan in Amsterdam.
Toenmalig Tweede Kamervoorzitter Jeltje van Nieuwenhoven tikte haar collega’s op de vingers. Ook premier Wim Kok was er kwaad over, en is aan de drank gegaan.

Bron: ANP

De SP is al sinds hun oprichting tegen deze geldverslindende ondemocratische monarchie, dan kun je dit verwachten, go Agnes.

Wat vinden wij hiervan:

1. Ten eerste hoort in een democratie een staatshoofd dat zijn functie krijgt door erfopvolging, niet thuis. In artikel 3 van de grondwet staat namelijk: ‘’alle Nederlanders zijn op gelijke voet in openbare dienst benoembaar.”
2. Het kost ons 120 miljoen EURO per jaar, belastinggeld, een gekozen President zou óók geld kosten, maar minder, want het koningshuis telt meer dan één lid. Dit geld gaat enkel naar de “poespas” eromheen.
3. De vorst(in) is in NL onschendbaar. Dit betekend dat de ministers verantwoordelijk zijn van zijn/haar doen en laten. Dit past natuurlijk totaal niet bij onze democratie waar eenieder voor de wet gelijk behandeld zou moeten worden, waarom de vorst(in) dan niet?
4. Ook worden er aan de koning(in) helemaal géén eisen gesteld, enkel dan die van haar/zijn afkomst. Een gekozen staatshoofd, zou daarentegen getest moeten worden op echte kwaliteitseisen, en zou ook de steun van ’t hele volk kunnen verwachten(is immers gekozen).
5. De koningin benoemd de (in)formateur. Op zich zou je kunnen zeggen dat ze daardoor redelijk wat (politieke) macht heeft in NL. Je zou kunnen aandragen dat het onverantwoord is om, ín een democratie, een ongekozen iemand, zonder bewezen kwaliteiten voor wat hij/zij doet, zoiets politiek belangrijks te laten doen. Al helemaal omdat het in de praktijk er vaak op neer komt dat zij zich laten leiden door verschillende adviesgroepen.
6. De koningin moet onder elk wetsvoorstel (wat dan al door de verschillende kamers is geweest) haar handtekening zetten. In praktijk zet ze die wel altijd, maar ze kán ’t niet doet, en het is wel eens gebeurd. Op deze manier is het gebeurt dat het in heel NL verboden is om te jagen, behalve?? Juist behalve op het terrein rond haar paleis. Claus hield te veel van jagen…

Jan Peter Balkenende staat altijd overal bij te lachen.
Het is vorm, persoonlijkheid misschien, en vervelend, dat is het ook. Langzaam is het lachen van ongelukkig handelsmerk tot succesvolle strategie geworden: afwachten, afzijdig blijven, niets willen, en de buit binnenhalen als anderen hun ruzies hebben uitgevochten _ voorlopig is het lachen hem nog niet vergaan.
In De lachende derde kunnen wij ook eens lachen: de eerste, vlijmscherpe en buitengewoon rake beschrijving van premier Balkenende. Het is een schitterend geschreven, geestig en ook enigszins verontrustend boek over de man, zijn manieren en mankementen, macht en onmacht, de waarheid en de leugen.

Peter Middendorp (1971) verwierf bekendheid met zijn grensoverschrijdende dagelijkse column in dagblad De Pers. Intussen geldt hij als een van de beste waarnemers van het leven op het Binnenhof. Eerder schreef hij onder meer de literair-journalistieke verhalenbundels Eerst had ik een leuke vriendin en Lange Poten.

‘Een pen als een zeis.’
dagblad van het noorden

‘Het werk van een Hollandse meester.’
bas heijne, nrc handelsblad

‘Hilarische ontmaskering van pers en politiek, niet zonder zelfspot.’
de volkskrant

Auteur: Peter Middendorp
Paperback
163 pagina’s | Uitgeverij Prometheus | oktober 2009